gördüklerim yanılsama, kulaklarımla işittiklerim yanılsama, yaşadığım duygular yanılsama, her şey... olması gerektiğini düşündüğüm hayal gücüm aslında yok -boş... kendime dair birşey olmadığındandır herhalde bu yüzden sürekli özendim, hayaller istedim... bazen aidiatımı bulduğum anlarda oldu, anlatmaya çalıştım kabul edilmedi... yaşadığım hayatın paralelinde zihnim, bedenim konusunda hiç fikrim yok... birbirinden korkarak kaçan, arası solucan delikleriyle bir vücut bütünlüğü... tek düşünen ben değilim, ben yagene düşünmeyenim... ağzımdan çıkanlar yüzdeliğin ağır basan tarafında düşüncelerinizin artıklarıdır, hareketler konusunda pek bir fikrim yok... türümüzün tabiatını unuttuğum oluyor; beklenen bütün hazlara, hazlarıma yanıt vermem mümkünlük mertebesi içinde gayet zor, imkansızlığını da ispatlayamadım... bu kadar yanılsamanın içinde illa bir gerçekten söz etmek gerekiyorsa o da kapasitemin ancak bu kadar olduğudur... çocukluğundan bir an önce koparılan ve ardından gözlerini, kulaklarını, tenini, kollarından tutularak şeffaf bir kafese sürüklenen ruhum... olgunlaşmamış da diyemeyiz hani, ben 21. yüzyılın ilkel insanıyım...
azbirazinsan
06.05.2013
No comments:
Post a Comment